Ayrılık Hasretlik
Ahmet Dümrül
Şartlar ne olursa olsun.Doğduğumuz yere bizi çeken bir şeyler var.Orda unutmadığımız değerlerimiz var.orda kalan yakınlarımız,yatan atalarımız ve orda yaşadığımız çocukluğumuz var.Bu vesileyle bizim yüreğimiz yanarken oradakiler aptallar geldi diye bayram ederler.İzine gidip çift kazık yemede gelen olmuyor.Bizi hep Almancı hep altın yumutlayan tavuk gördüler,üye evlat gördüler.Olsun yinede biz onları çok seviyoruz.
AYRILIK HASRETLİK
Ayrılık hasretlik can aldı bende
Acıyı anlatan dil bana kaldı
Anladım ben benim dermanım sende
Dünyanın dertleri bil bana kaldı
Uzakta gezerim yakını yasak
Gözümde gitmiyor doğduğum toprak
Dost bir ses versende sesini duyak
Hasretini çekmek gel bana kaldı
Arılar besledim bal alamadım
Fidanlar suladım gül alamadım
Sağım solum engel yol bulamadım
Uçuruma giden yol bana kaldı
Beyler ayıbını ustaca gizler
Dağılsa lekeler görünmez izler
Pay edilmiş toprak ile denizler
Boz bulanık akan sel bana kaldı
Dümrül:Bak ömrümdür su gibi akan
Dünyada ölmezmiş eser bırakan
Böyle bir aşk idi içimi yakan
Ateşi alındı kül bana kaldı
